Динаміка антибіотикорезистентності Escherichia coli при інфекціях сечовивідних шляхів: 20-річний аналіз та перспективи подолання

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

Адель Руденко
Сергій Возіанов
Володимир Федорченко
Віра Третяк

Анотація

Мета дослідження: аналіз динаміки зміни чутливості Escherichia coli (E. coli), виділеної з верхніх та нижніх сечовивідних шляхів (СШ), до антибактеріальних препаратів, а також оцінка актуального рівня антибіотикорезистентності з метою оптимізації терапії інфекцій СШ (ІСШ).


Матеріали та методи. Проаналізовано архівні матеріали мікробіологічних досліджень за період 2004–2024 рр. на основі даних обстеження 7230 пацієнтів із запаленням верхніх та нижніх СШ. У 2686 пацієнтів (37,15%) виявлено збудників інфекції; у 1535 (57,14%) із них ідентифіковано E. coli й встановлено рівень чутливості до антибіотиків. Визначення чутливості проводили диско-дифузійним методом згідно з рекомендаціями EUCAST (European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing) та CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute). Статистичну обробку даних здійснювали за допомогою Microsoft Excel 2019.


Результати. E. coli залишалася основним збудником ІСШ протягом усього періоду спостереження (45% від усіх виділених мікроорганізмів), проте її відносна частка статистично значуще знизилася – з 56% у 2004 р. до 50% у 2024 р. (χ2 = 9,8, p < 0,01). Натомість частка Klebsiella pneumoniae статистично значуще зросла – з 4% у 2004 р. до 25% у 2024 р. (χ2 = 156,4, p < 0,001). Серед штамів E. coli 69,9% були чутливими до антибіотиків, 22,7% – стійкими, 7,4% – помірно чутливими. Рівень резистентності статистично значуще зростав – з 26,1% у 2004 р. до 38% у 2020 р. (χ2 = 32,7, p < 0,001), з подальшим значущим зниженням до 15,1% у 2024 р. (χ2 = 89,2, p < 0,001). Найвищий рівень резистентності відзначено до тетрациклінів (49%), β-лактамних антибіотиків (30,4%) та фторхінолонів (28,1%). Найбільшу ефективність зберігали аміноглікозиди (рівень резистентності – 20,4%). Серед цефалоспоринів найефективнішим виявився цефтізоксим (резистентність – 8%, чутливість – 90,7%), найменш ефективним – цефалексин (резистентність – 33,3%, чутливість – 48,9%).


Висновки. Дослідження виявило тривожну тенденцію до зростання резистентності E. coli до основних класів антибіотиків, особливо до цефалоспоринів ІІ–ІІІ поколінь. Отримані дані обґрунтовують необхідність постійного моніторингу резистентності збудників ІСШ, розробки нових стратегій антибіотикотерапії та впровадження альтернативних методів лікування для подолання проблеми антибіотикорезистентності.

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

Як цитувати
Руденко, А., Возіанов, С., Федорченко, В., & Третяк, В. (2025). Динаміка антибіотикорезистентності Escherichia coli при інфекціях сечовивідних шляхів: 20-річний аналіз та перспективи подолання. Здоров’я чоловіка, (3), 31–42. https://doi.org/10.30841/2786-7323.3.2025.344484
Номер
Розділ
Актуальні теми

Посилання

Flores-Mireles AL, Walker JN, Caparon M, Hultgren SJ. Urinary tract infections: epidemiology, mechanisms of infection and treatment options. Nat Rev Microbiol. 2015;13(5):269-84. doi: 10.1038/nrmicro3432.

Hooton TM. Clinical practice. Uncomplicated urinary tract infection. N Engl J Med. 2012;366(11):1028-37. doi: 10.1056/NEJMcp1104429.

Foxman B. Urinary tract infection syndromes: occurrence, recurrence, bacteriology, risk factors, and disease burden. Infect Dis Clin North Am. 2014;28(1):1-13. doi: 10.1016/j.idc.2013.09.003.

Geerlings SE. Clinical Presentations and Epidemiology of Urinary Tract Infections. Microbiol Spectr. 2016;4(5):UTI-0002-2012. doi: 10.1128/microbiolspec.UTI-0002-2012.

Stamm WE, Norrby SR. Urinary tract infections: disease panorama and challenges. J Infect Dis. 2001;183(1):1-4. doi: 10.1086/318850.

Guay DRP. Contemporary management of uncomplicated urinary tract infections. Drugs. 2008;68(9):1169-205. doi: 10.2165/00003495-200868090-00002.

Tandogdu Z, Wagenlehner FM. Global epidemiology of urinary tract infections. Curr Opin Infect Dis. 2016;29(1):73-9. doi: 10.1097/QCO.0000000000000228.

Terlizzi ME, Gribaudo G, Maffei ME. UroPathogenic Escherichia coli (UPEC) Infections: Virulence Factors, Bladder Responses, Antibiotic, and Non-antibiotic Antimicrobial Strategies. Front Microbiol. 2017;8:1566. doi: 10.3389/fmicb.2017.01566.

Kang CI, Kim J, Park DW, Kim BN, Ha US, Lee SJ, et al. Clinical practice guidelines for the antibiotic treatment of community-acquired urinary tract infections. Infect Chemother. 2018;50(1):67-100. doi: 10.3947/ic.2018.50.1.67.

Cassini A, Högberg LD, Plachouras D, Quattrocchi A, Hoxha A, Simonsen GS, et al. Attributable deaths and disability-adjusted life-years caused by infections with antibiotic-resistant bacteria in the EU and the European Economic Area in 2015: a population-level modelling analysis. Lancet Infect Dis. 2019;19(1):56-66. doi: 10.1016/S1473-3099(18)30605-4.

Pitout JD, Laupland KB. Extended-spectrum beta-lactamase-producing Enterobacteriaceae: an emerging public-health concern. Lancet Infect Dis. 2008;8(3):159-66. doi: 10.1016/S1473-3099(08)70041-0.

Munita JM, Arias CA. Mechanisms of Antibiotic Resistance. Microbiol Spect. 2016;4(2):VMBF-0016-2015. doi: 10.1128/microbiolspec.VMBF-0016-2015.

Martin RM, Bachman MA. Colonization, Infection, and the Accessory Genome of Klebsiella pneumoniae. Front Cell Infect Microbiol. 2018;8:4. doi: 10.3389/fcimb.2018.00004.

Paczosa MK, Mecsas J. Klebsiella pneumoniae: Going on the Offense with a Strong Defense. Microbiol Mol Biol Rev. 2016;80(3):629-61. doi: 10.1128/MMBR.00078-15.

Schaffer JN, Pearson MM. Proteus mirabilis and Urinary Tract Infections. Microbiol Spectr. 2015;3(5):10.1128/microbiolspec.UTI-0017-2013. doi: 10.1128/microbiolspec.UTI-0017-2013.

Murray BE. The life and times of the Enterococcus. Clin Microbiol Rev. 1990;3(1):46-65. doi: 10.1128/cmr.3.1.46.

Lawal OU, Fraqueza MJ, Bouchami O, Worning P, Bartels MD, Gonçalves ML, et al. Foodborne Origin and Local and Global Spread of Staphylococcus saprophyticus Causing Human Urinary Tract Infections. Emerg Infect Dis. 2021;27(3):880-93. doi: 10.3201/eid2703.200852.

Jiménez-Guerra G, Heras-Cañas V, Gutiérrez-Soto M, Del Pilar Aznarte-Padial M, Expósito-Ruiz M, Navarro-Marí JM, et al. Urinary tract infection by Acinetobacter baumannii and Pseudomonas aeruginosa: evolution of antimicrobial resistance and therapeutic alternatives. J Med Microbiol. 2018;67(6):790-7. doi: 10.1099/jmm.0.000742.

Zowawi HM, Harris PN, Roberts MJ, Tambyah PA, Schembri MA, Pezzani MD, et al. The emerging threat of multidrug-resistant Gram-negative bacteria in urology. Nat Rev Urol. 2015;12(10):570-84. doi: 10.1038/nrurol.2015.199.

Dhakal BK, Kulesus RR, Mulvey MA. Mechanisms and consequences of bladder cell invasion by uropathogenic Escherichia coli. Eur J Clin Invest. 2008;38(2):2-11. doi: 10.1111/j.1365-2362.2008.01986.x.

Lewis K. Multidrug tolerance of biofilms and persister cells. Curr Top Microbiol Immunol. 2008;322:107-31. doi: 10.1007/978-3-540-75418-3_6.

World Health Organization. Global antimicrobial resistance and use surveillance system (GLASS) report: 2022 [Internet]. Geneva: WHO; 2022. 85 p. Available from: https://www.who.int/publications/i/item/9789240062702.

European Centre for Disease Prevention and Control. Antimicrobial resistance surveillance in Europe 2023–2021 data [Internet]. Stockholm: ECDC; 2023. 186 p. Available from: https://www.ecdc.europa.eu/en/publications-data/antimicrobial-resistance-surveillance-europe-2023-2021-data.

Logan LK, Weinstein RA. The Epidemiology of Carbapenem-Resistant Enterobacteriaceae: The Impact and Evolution of a Global Menace. J Infect Dis. 2017;215(1):28-36. doi: 10.1093/infdis/jiw282.

Castanheira M, Farrell SE, Deshpande LM, Mendes RE, Jones RN. Prevalence of β-lactamase-encoding genes among Enterobacteriaceae bacteremia isolates collected in 26 U.S. hospitals: report from the SENTRY Antimicrobial Surveillance Program (2010). Antimicrob Agents Chemother. 2013;57(7):3012-20. doi: 10.1128/AAC.02252-12.

Hooper DC, Jacoby GA. Mechanisms of drug resistance: quinolone resistance. Ann N Y Acad Sci. 2015;1354(1):12-31. doi: 10.1111/nyas.12830.

Von Wintersdorff CJ, Penders J, van Niekerk JM, Mills ND, Majumder S, van Alphen LB, et al. Dissemination of Antimicrobial Resistance in Microbial Ecosystems through Horizontal Gene Transfer. Front Microbiol. 2016;(7):173. doi: 10.3389/fmicb.2016.00173.

Salmanov AG, Hobzey МK, Marievsky VF. Antibiotic resistance of Escherichia coli clinical strains in Ukrainian surgical department in 2010. Ukr Med Chasopys. 2011;84(4):124-8.

Sova S, Trilis O, Nurimanov K. Regional antibiotic resistance of the main uropathogens. Health Man. 2024;(1):16-25. doi: 10.30841/2786-7323.1.2024.303804.

Huttner A, Kowalczyk A, Turjeman A, Babich T, Brossier C, Eliakim-Raz N, et al. Effect of 5-Day Nitrofurantoin vs Single-Dose Fosfomycin on Clinical Resolution of Uncomplicated Lower Urinary Tract Infection in Women: A Randomized Clinical Trial. JAMA. 2018;319(17):1781-89. doi: 10.1001/jama.2018.3627.

Aragón IM, Herrera-Imbroda B, Queipo-Ortuño MI, Castillo E, Del Moral JS, Gómez-Millán J, et al. The Urinary Tract Microbiome in Health and Disease. Eur Urol Focus. 2018;4(1):128-38. doi: 10.1016/j.euf.2016.11.001.